Bir tek yola odaklanmanın anlamı yoktur, hala bu yol yüreğinizce değilse.
Fazla açıklama yapmanıza gerek yoktur. Her açıklamanın arkasında aslında özür vardır. Sen neden bir şeyi yapamadığını açıkladığında kendi yetmezliğinden dolayı özür diliyorsun.
Hayattan istediğini almak için insanın değişimi öğrenmesi lazım.
Maalesef insan zor değişiyor ve bu değişim çok yavaş gerçekleşiyor.
Bazıları değişime yıllarını harcarlar. Burada asıl zorluk gerçekten değişimi istemektedir.
Ben kimseye kızmıyorum. Benim bu tepkiyi göstermem için yapılacak bir şey yoktur. İnsanların davranışları önemli olduğunda kızabilirsin. Ben önemli bir şeyle karşılaşmadığım çok oldu.
Senin bilmen gerekir ki yol sadece yoldur. Eğer gittiğin yol senin olmadığını düşünürsen hemen o yolu terk etmen lazım.
Başkasının alışık gerçekliğini anlamak için kendi gerçekliğinizin dışına çıkmayı başarmalısınız.
Senin olan alışık dünya tablosundan kurtulmak kolay değildir, bu alışkanlığı güçle zorlayacaksın.
Rüyada olduğun gibi hareket et. Cesur ol ve mazeret arama.
Çoğu insanın en büyük engeli iç diyalogudur. İç diyalog her şeyin anahtarıdır. Bu diyalogu durdurmayı başardığınızda her şey mümkün oluyor. En akıl almaz projelerin gerçekleşmesi mümkün oluyor.
İnsanlar istedikleri zaman hayatlarından bir şeyleri çıkarabileceklerinin farkında değiller. Herhangi bir zaman. Anında.
Bizim sahip olduğumuz en iyi hocamız ölümdür. Her seferinde hayatın kötü gittiğini hissettiğinde, bunu sıkça hepimiz yaşarız, tam iflasın eşiğine geldiğinizde sola dönüp Ölümüne sor, gerçekten hey şey bu kadara mı kötü. Ölüm durumun böyle olmadığını söyleyecektir: Benim sana dokunuşumum dışında önemli hiçbir şey yoktu. Sana Ölümün bunu söyleyecektir: Ben sana henüz dokunmadım.
Her insan kendi yolunda yürüyor. Ama tüm yolların varacağı yer hiçliktir. Demek ki önemli olan yoldur, onunla nasıl gidiliyor…
Yürüdüğün yolda kendini mutlu hissediyorsun, demek ki bu yol senindir. Kendini kötü hissettiğin halde yoldan çık, ne kadar ileri gittiğinin önemi yoktur. Bu doğru karar olacaktır.
Tüm dikkatimiz ve enerjimizi içimizdeki aptallığı yenmeye harcarız. Bu çok önemlidir, geri kalan o kadar önemli değildir. Neye odaklanmamız kilit noktamızdır. Biz kendimiz mutsuz olmayı seçeriz veya güçlü olmayı. Her iki yönde yapacağımız işin hacmi aynıdır.
Savaşçı olma sanatı insan olmanın vahşeti ve insan olmanın mucizesi arasında denge kurmaktan geçer.
Bilgin insan olmak için savaşçı olmak gerekiyor, kaprisli çocuk değil. Geri çekilmeden, teslim olmadan, şikayet etmeden savaşmak, ta ki görene kadar. Bunların hepsini de sadece dünyada hiçbir şeyin önemi olmadığını bilmek için yaparız.
